Bakara suresinin son iki ayeti “Âmene’r-Rasûlü” adıyla tanınmaktadır ve Müslümanların inanç sisteminin temel unsurlarından birini teşkil etmektedir.

Cuma Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 62. suresi olup, Müslümanlar için önemli bir yere sahiptir. Cuma günü namazının faziletini vurgularken, müminlerin toplu ibadetinin önemini de dile getirir. Cuma Suresi'nin Arapça okunuşu ve Türkçe karşılığı, pek çok kişi tarafından merak edilmektedir.

İsrafil’in (a.s.) Sûr’a üflemesi, İslam inancında kıyametin kopuşunu müjdeleyen en önemli olaylardan biridir. Sûr, kelime anlamıyla “boru” veya “şarkı” anlamına gelir ve ahiret hayatının başlangıcını simgeler. İsrâfîl Aleyhisselâm’ın bu kutsal boruya üflemesi, kıyameti başlatan hadisenin belkemiğini oluşturur.

İslam dini, yalnızca ibadetler değil, günlük yaşam alışkanlıklarında da temizliği esas alan bir inanç sistemidir. Kur’an-ı Kerim ve Peygamber Efendimizin (s.a.v.) hadisleri, temizliği hem fiziksel hem de ruhsal boyutlarıyla ele alır. "Temizlik imanın yarısıdır" hadisi, bu anlayışın en güçlü ifadesidir.

Abdest nasıl alınır? sorusu, namaz ibadetini yerine getirmek isteyen her Müslümanın mutlaka doğru şekilde öğrenmesi gereken önemli bir konudur. İslam’da temizliğin şartı olan abdest, hem bedensel hem de ruhsal arınmanın bir parçasıdır.

"Bedevi" kelimesi, Arapça kökenli bir terimdir ve çöl ya da kırsal alanlarda göçebe olarak yaşayan Arap topluluklarını ifade eder. Bu kelime, Arapça "bedewî" (بدوي) kökünden gelir ve "bâdiye" yani "çöl, kır, taşra" anlamına dayanır. Bedeviler genellikle çöl ikliminin zorlu koşullarına uyum sağlamış, göçebe bir yaşam tarzını benimsemiş topluluklardır. Geleneksel olarak deve yetiştiriciliği, hayvancılık ve ticaretle uğraşırlar.

Mutezile, İslam tarihinde akılcı yaklaşımıyla öne çıkan, özgün bir kelam mezhebidir. İslam düşünce tarihinin en önemli akımlarından biri olan Mutezile, Hicri II. yüzyılda (8. yüzyıl) Basra'da ortaya çıkmıştır.

Şiilik, İslam'ın iki ana mezhebinden biri olup, Hz. Muhammed'in vefatından sonra halifeliğin kimde olması gerektiği konusundaki görüş ayrılıklarından doğmuştur. Sünnilikten sonra en yaygın ikinci İslami mezhep olan Şia, özellikle İran, Irak, Azerbaycan, Bahreyn gibi ülkelerde yoğunlukla görülür. Şia kelimesi Arapça'da "taraftar" veya "destekçi" anlamına gelmektedir ve Hz. Ali'nin takipçilerini ifade eder.

Ehli sünnet, İslam dininde Hz. Muhammed2in sünnetine uyanlara denir. İslam dünyasında yaygın olan iki ana mezhepten biri olan en yaygın iki kolundan Ehl-i Sünnet sünnilik diğeri şiiliktir. Bu iki mezhep arasında çeşitli konularda aralarında görüş ayrılıkları vardır.

Zeydiye, Şii mezhepleri arasında özel bir yere sahip olup, kökeni ve inanç sistemiyle hem Şii hem de Sünni yönleri bir arada barındıran benzersiz bir İslam mezhebidir. 8. yüzyılda Hz. Ali'nin torunu Zeyd bin Ali'nin liderliğinde ortaya çıkan bu mezhep, Ehl-i Beyt sevgisini merkeze alırken, diğer Şii gruplardan farklı olarak ilk üç halifeyi de meşru kabul etmektedir.