Caiz, serbest olmak, mümkün olmak, geçici olarak var olmak gibi anlamlara gelen bir terimdir ve İslam hukukunda önemli bir kavramdır. Fıkıh bağlamında, bir söz ya da eylemin dini ve hukuki normlara uygunluğunu, serbestçe yapılabilmesini ve geçerliliğini ifade eder. Caiz kelimesi Kur'an'da yer almamakla birlikte, hadislerde belirli bir anlamda kullanılmıştır. İslam'ın ilk dönemlerinden günümüze kadar evrilerek İslam hukukunun temel unsurlarından biri haline gelmiştir. Caiz sayılan eylemler, yapılması durumunda sevap getirmeyen ancak günah da sayılmayan faaliyetler olarak değerlendirilir. Daha sonraki dönemlerde İslam bilgeleri tarafından geliştirilen bir terimdir ve fıkıh literatüründe geniş bir yer bulmuştur. İslam hukukçuları, günlük yaşamda karşılaşılan farklı durumların caiz olup olmadığını belirlemek amacıyla kapsamlı çalışmalar yapmışlardır.

"Caiz" terimi, cümlede bulunduğu konuma bağlı olarak farklı anlamlar taşır:

1- Caiz, genel anlamda izin verilmiştir ve günah sayılmaz. Ancak, caiz olarak nitelendirilen bir şeyi yapmamayı tercih etmek daha uygundur.
2- Gerçekleştirilmesi daha uygundur.
3- Yapılması hoş karşılanmayan bir durumdur.
4- Gerçekleştirilmesi hoş karşılanmayan bir durumdur.
5- Yapılması caizdir.
6- Yapılması zorunlu, gereklidir anlamına gelir.
7- İşlenmesi günah anlamına gelir.